We vroegen aan een aantal mensen uit de Need for Legacy-community om in woorden te vatten waarom ze zich hebben aangesloten bij ons, en waarom the Need for Legacy zo belangrijk is. Hun antwoorden:
The Need for Legacy is een platform dat mij als individuele maker kan dragen op momenten dat ik het niet meer weet, mij steunt bij gesprekken en onderwerpen die ik als individu lastig vind, een plek waar ik mensen ontmoet die hetzelfde zijn als ik. Een plek waar ik leer over de makers, kunstenaars, mensen die ons voor zijn gegaan in de kunstensector om niet te vergeten dát er mensen mij voor zijn gegaan en er een geschiedenis is waar ik altijd naar terug kan when needed.
Sue-Ann
Ik zit nu vanaf het begin bij NfL en ik merk dat we een stevige community met elkaar aan het opbouwen zijn. Een community die ik mis op de theaterschool. Ik denk dat ik veel invloed kan uitoefenen op school vanuit deze community en dat gaat dus ook over concreet dringen voor elkaar krijgen, zoals: wat wordt er gelezen? gezien? welke gesprekken worden er gevoerd en hoe?
Toni
Ik voel mij verbonden met het idee dat er behoefte is aan een culturele of etnische erfenis en de erkenning daarvan. Daarnaast zet ik mij zelf in mijn werk en op de kunstacademie (ArtEZ Arnhem) in tegen discriminatie en voor inclusie en diversiteit.
Malika
The Need for Legacy is belangrijk omdat ik diversiteit als een artistiek gegeven zie en ik de bronnen die voortkomen uit de legacies nodig heb voor het soort kunst dat ik wil ondersteunen en maken.
Mara
Er is een nood aan geschiedschrijving over de nalatenschap van eerdere makers van kleur om vooruit te kunnen denken. Ik ben klaar met witte patriarchale amnesia, het is een fictie die ik (als wit persoon) niet in stand wil houden. “Telling stories from the margin as the centre”, zoals de Afro-Amerikaanse black feminist schrijver bell hooks zou zeggen, is noodzakelijk om het huidige wit mannelijk frame te decentraliseren.
Ik zie de NfL als een initiatief dat gemeenschappelijk zorg draagt voor eerdere makers door hen en hun werk zichtbaar te maken. Deze gemeenschapsfunctie van NfL merk ik ook in de wijsheid en praktische ervaring die uitgewisseld wordt onder de huidige generatie makers. Theater heeft een lange traditie als orale kennisoverdracht en dit is voor makers onderling net zo belangrijk. Hoe ondersteun je elkaar en blijf je als gemeenschap open voor dissensus? Hoe verander je het huidige werkveld en culturele landschap samen maar op je eigen manier? Hoe bouwen we verder aan de legacy?
Julia